آدم همیشه دنبال قطعه ای گم شده است،
هیچ آدمی را نمی توان یافت که قطعه خود را جستجو نکند
فقط نوع قطعه هاست که فرق می کند،
یکی به دنبال دوستی است
دیگری در پی عشق.
یکی مراد می جوید و یکی مرید.
یکی همراه می خواهد و دیگری شریک زندگی،
یکی هم قطعه ای اسباب بازی!
به هر حال آدم هرگز بدون قطعه خود یا دست کم
بدون آرزوی یافتن آن نمی تواند زندگی کند
گستره این آرزو به اندازه زندگی آدم است
و آرزوهای آدم هرگز نابود نمی شوند.
پس منتظرم که بیای ونظرباتفکرواندیشه بزاری
درپناه حق
سلام وب جاااااااالبی داری ممنون که بهم سر زدی
شما هم لینک شدی
فوق العاده بود!!!!!!!!!!!!!!!!!
با تبادل لینک موافقی؟؟
خیلییییییییییییییییی قشنگ بود!!!
با تبادل لینک موافقی دادشی؟
بـآور مـے ڪنـمـ دوسـتـمـ دآرے !
ஐ بـآور مـے ڪنـمـ
ஐ تمـآمـ حـرف هـآیـت رآ
ஐ فـقـط محـض رضـآے خـُـدآ
ஐ حـداَقـل بہ سـآدگیمـ نـخـنـد !
میان جنگلِ کاج های تلخ
هر نیمکتِ خالی
می تواند جای تو باشد .
و این جا
چه قدر نیمکت خالی هست
هر غروب!
«پیشانی ام»
سجده گاه لب هایت؛
«چشمانم»
میعادگاه قدم هایت؛
«دستانم»،
تکیه گاه خستگیهایت؛
و «قلبم»،
حریم دلتنگیهایت؛
تمامی اینها،
ارزانی «نیم نگاهت»!